Cele pracy: Ocena przydatności techniki neuromappingu w śródoperacyjnej lokalizacji nerwu krtaniowego wstecznego (NKW), oraz różnicowaniu charakteru uszkodzenia uszkodzenia NKW. Ocena trafności diagnostycznej śródoperacyjnego neuromonitoringu NKW w chirurgii tarczycy.Materiał i metody: Badanie prospektywne w latach 2011 – 2013, do którego włączono 500 chorych (1000 NKW) zakwalifikowanych do zabiegu całkowitego wycięcia tarczycy ze śródoperacyjnym neuromonitoringiem NKW. Do śródoperacyjnego neuromonitoringu NKW zastosowano metodę elektromiografii powierzchniowej mięśni głosowych wg protokołu zalecanego przez Międzynarodową Grupę Badawczą ds. Neuromonitoringu (INMSG). Punkty końcowe badania to: odsetek NKW zlokalizowanych techniką neuromappingu przed ich wizualizacją makroskopową, charakterystyka opisowa typu i miejsca uszkodzenia NKW w przypadkach utraty sygnału (LOS), oraz trafność diagnostyczna metody śródoperacyjnego neuromonitoringu NKW w chirurgii tarczycy. Chorzy poddani zostali ocenie laryngoskopowej ruchomości fałdówgłosowych przed i do 6 miesięcy po zabiegu. Do oszacowania trafności diagnostycznej metody przeprowadzono analizę krzywych ROC.Wyniki: Zastosowanie techniki neuromappingu pozwoliło na lokalizację 921 (92,1%) NKW jeszcze przed ich wizualizacją wzrokową. Rozgałęzienie NKW stwierdzono w 245 (24,5%) przypadkach. Spośród 25 osób z LOS i ze stwierdzonym w pooperacy ; jnym badaniu laryngoskopowym wczesnym niedowładem jednoimiennego fałdu głosowego (2,5%) śródoperacyjny neuromapping NKW wykazał uszkodzenie typu segmentalnego (typ I) w 11 przypadkach i typu globalnego (typ II) w 14 przypadkach. U 3 spośród 11 chorych u których LOS wystąpił po wycięciu pierwszego płata tarczycy wykonano etapową tyreoidektomię, a u pozostałych 8 chorych ograniczono zakres zabiegu po stronie przeciwnej do subtotalnego wycięcia tarczycy celem minimalizacji ryzyka uszkodzenia obustronnego NKW.Ryzyko wystąpienia wczesnego niedowładu NKW było istotnie większe dla operacji po stronie prawej niż po lewej (3,8% vs. 1,2%, p=0,016), OR 3,34 (95% CI: 1,73 – 6,48; p<0,001) oraz w przypadkach stwierdzenia nerwów rozgałęzionych, a nie jednopiennych (4,9% vs. 1,7%, p=0,011), OR 2,99 (95% CI: 1,33 – 6,70; p=0,008), natomiast było ono istotnie mniejsze w przypadku lokalizacji nerwu techniką neuromappingu niż wizualizacji wzrokowej, OR 0,33 (95% CI: 0,12 – 0,90; p=0,030).Stwierdzono następującą wartość diagnostyczną kryterium spadku amplitudy V2 ≤ 100 μV zalecanego przez INMSG: czułość 92,0% (95% CI: 74,0% - 99,0%), swoistość 99,3% (95% CI: 98,5% – 99,7%), wartość predykcyjna wyniku dodatniego 76,7% (95% CI: 57,3% - 90,3%), a wartość predykcyjna wyniku ujemnego 99,8% (95% CI: 99,3% - 100,0%).Wnioski: Zastosowanie techniki neurompappingu umożliwia lokalizację ponad 90% NKW jeszcze ; przed ich wizualizacją w polu operacyjnym. W przypadku LOS zastosowanie techniki neuromappingu jest pomocne w różnicowaniu typu uszkodzenia nerwu, w ustaleniu mechanizmu w jakim doszło do tego uszkodzenia, a także w prognozowaniu zdolności regeneracyjnej nerwu. Zastosowanie wystandaryzowanego protokołu badawczego wg INMSG pozwala na optymalizację wartości predykcyjnej metody neuromonitoringu w śródoperacyjnym prognozowaniu czynności NKW w okresie pooperacyjnym. Wartość predykcyjna wyniku ujemnego metody neuromonitoringu wynosząca 99,8% pozwala na bezpiecznekontynuowanie zabiegu obustronnego wycięcia tarczycy w przypadku zachowania prawidłowego sygnału po wycięciu pierwszego płata tarczycy. Wartość predykcyjna wyniku dodatniego metody neuromonitoringu wynosząca 76,7% uzasadnia odroczenie zaplanowanego wycięcia obustronnego tarczycy w przypadku LOS po wycięciu pierwszego płata tarczycy w celu minimalizacji do zera ryzyka wystąpienia obustronnego uszkodzenia NKW.
Mar 16, 2023
Nov 26, 2014
31
0
http://dl.bm.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3938
Edition name | Date |
---|---|
ZB-121241 | Mar 16, 2023 |
Stopa-Barczyńska, Małgorzata
Pragacz, Krzysztof